چه خوش خیال بودم که همیشه فکر میکردم در قلب تو محکومم به حبس

ابد!!!

یکباره جا خوردم...!

وقتی زندانبان به یکباره بر سرم فریاد زد:

هی..تو..آزادی!

و صدای گامهای غریبه ای که به سلول من می آمد...

هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست که یک نفر احساست رو بفهمه بدون اینکه بخوای

بهش حالی کنی..

چه خوش خیال است!!فاصله را میگویم..

به خیالش تورا از من جدا کرده.

نمیداند جای تو امن است..اینجا در میان دل من...

ای مهربان کاش میدانستی در کویر تنهایی تورا داشتن حس خیس باران است...

کنار آشیانه ات آشیانه میکنم..فضای آشیانه را پر از ترانه میکنم..

اگر یکی بپرسد به خاطر چه زنده ام؟!من

برای زندگی تورا بهانه میکنم...

اگر در زندگی به ناگاه یکی از سیم های سازت پاره شد آهنگ زندگی را چنان بنواز

که هیچکس نفهمد بر تو چه گذشت...

با گفتن یک "عزیزم جایت خالیست..." نه جای من پر میشود

و نه از عمق شادی هایت کم!

فقط... دلخوش میشوم که هنوز بود و نبودم برایت مهم است..!

دوستت دارم

بی هچ بهانه به خاطر آوردمت...دوست داشتن شاید همین باشد!

بی بهانه یاد کردن...

حالم را پرسیدند گفتم رو به راهم!

نمیدانند رو به راهی هستم که تو رفته ای...!!

چقدر دنیا عجیبه!

یه روز با یكی آشنا میشی،یه جورایی حضورش رو قبول میكنی!

بهش اعتماد میكنی،بهش دل میبندی!

باهاش میخندی،باهاش اشك میریزی!

بهش میگی دوستت دارم،بهت میگه دوستت دارم!

شبا با یادش میخوابی،روزا با فكرش زندگی میكنی!

خودشو یه جوری تو دلت جا میكنه كه فكر میكنی بهتر از اون هیچوقت

نبوده!

امید زندگیت میشه،نه؛خود زندگیت میشه!

حس میكنی بدون اون هیچ فردایی نداری،میخوای كه باهم آیندتون رو

بسازید!

جلوی همه ازش دفاع میكنی،میگی این بهترینه!

هیچكس جرأت نداره بهش چیزی بگه،چون تمام قلبت رو تسخیر كرده

و چشمات رو،رو همه چیز میبندی!

بهت میگه تو بهترینی،واست هركاری میكنم كه چشمات دیگه هیچكس

رو نبینه!

اون دیگه سلطان قلبته،حالا دیگه باورش میكنی!

حتی دروغاشم،توجیه میكنی،میگی اون فقط مال منه،پس میتونه

هركاری دوست داره باهام بكنه!

جرأت پیدا میكنی بهش بگی عاشقتم و باهات می مونم!

اما یه دفعه . . .

نمی خوام دیگه برگردی..تو که تنها نمی مونی.

ولم کردی به جرمی که خودت حتی نمیدونی...

وقتی عشقت رو از دست دادی دیگه سعی نکن به دستش بیاری درست مثل چینی شکسته میمونه که حتی اگه بندش هم بزنی دیگه به زیبایی گذشته نیست...

میخواستم برایت هدیه ای بفرستم..نسیم گفت:مرا بفرست

تا موهایش را نوازش کنم.

باران گفت:مرا بفرست تا صورتش را شویم

و اشکهایش را پاک کنم.ناگهان قلبم گفت:مرا بفرست

تا دوستش داشته باشم و تو همه ی وجودم شدی...

اگر کسی میگوید که به خاطر تو میرود دروغ میگوید!

حقیقت را کسی میگوید که به خاطر تو زندگی میکند...

کاش فاصله ها مثل سیاهی مداد بودند

تا هنگام دلتنگی آنها را پاک میکردیم...

چه ساختنهایی که مرا سوخت و چه سوختنهایی که مرا ساخت

خدای من مرا فهمی عطا کن که از مقصد سوختنم ساختنی آباد از من به جا ماند...

زیر پتوی تار شب بغض گلومو میشکنم

که هیچکی با خبر نشه اونی که میشکنه منم

قصه ی من حکایت گریه ی تلخ و بی صداست

کو کسی که منو فقط به خاطر خودم بخواد!؟

باز یکی بود یکی نبود به زیر گنبد کبود

سهم من از ستاره ها حتی یه چشمکم نبود

چرا یه قلب ساده رو هیچکی ازم نمیخره!؟

چرا همیشه بی کسی سهم دل ساده تره؟؟!

میگن ستاره هارو شب میشه یکی یکی شمرد

یه آسمون شمردم اما بازم خوابم نبرد

از توی قاب دل نشد عشقتو بیرون بکنم

زخمی که رو دلمه دوا و درمون بکنم

یه شب دیگه بی تو گذشت

صدام گرفت توی گلوم

پشت سرم سایه ی تو..غمت نشسته روبه روم

بگو کدوم باد خزون قصه مو از یاد تو برد

گناه من جز این چی بود که دل برات غصه میخورد..!!!

آن کس که قلب خاکی اش را سنگفرش قدمهایت میکند...

""منم""

دوستت دارم....

حس میکنم تورو تو هر شب خودم

من عاشق همین احساس تو شدم

حست جهانمو وارونه میکنه

آرامشت منو دیوونه میکنه

حس میکنم تورو یه عمره تو خودم

بازم به من بگو دیر عاشقت شدم

کشتی غرورمو دیوونگی کنم

بازم منو بکش تا زندگی کنم

میمیرم از جنون تا گریه میکنی

با بغض هر شبت با من چه میکنی

چشمای خیستو رو بغض من ببند

من گریه میکنم حالا برام بخند

من در کنار تو دریای خاطره م

وا میکنی درو بی تو کجا برم!

حس میکنم تورو تو هرشب خودم...

هوا تر است به رنگ هوای چشمانت

دوباره فال گرفتم برای چشمانت

اگرچه کوچک و تنگ است حجم این دنیا

قبول کن که بریزم به پای چشمانت

بگو چه وقت دلم را ز یاد خواهی برد؟

اگرچه خوانده ام از جای جای چشمانت

تمام آیینه ها نذر یاس لبخندت

جنون آبی دریا فدای چشمانت

من و غروب و سکوت و شکستن پاییز

تو و نیامدن و عشوه های چشمانت

خاطرات چوبهای خیسی هستند که با آتش زندگی

نه میسوزند و نه خاکستر میشوند!!!