کاش تخته سنگی بودم که خانه اش در آغوش دریاست..

یا بنفشه ای که همیشه لب جوی را میبوسد و یا خیابان ساکتی که پیوسته

خواب قدم های تورا میبیند..کاش ترازویی برای اندازه گرفتن دلتنگی و

عشق وجود داشت..کاش میتوانستی در رویاهایم بخوابی

و در آرزوهایم بیدار شوی..کاش بین لبهای من و نام عزیز تو هیچ فاصله ای نبود..

کاش به جز تاخیر دیدار هیچ گله ای نبود...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: